Ben de diyorum bu işte bir iş var; bir önceki yazıyı kaydetmediğim gibi, silmişim üstüne üstlük! Acemilik işte... Hani geçmişe dönecektim ya önce; birden bire 6. aya gelmiş yazılar :) Ne yapalım, yazdıkça öğreneceğiz... O zaman şimdi anlatayım geçenleri; hala aklımda ve gözümün önünde canlı duran anıları...
* 15 Ocak 2008 İlgi Tıp Merkezinden Fatoş Hanımın test sonucumu "hayırlısı olsun" temennisiyle zarfa koyarken "Nasıl yani???" deyişim... hamileliğin algıda zayıflık yarattığına ilk kanıt :)
* Babamızdan saklanan ve bir müjde olması beklenen test sonucunun, babamızın "ispatla" sözü karşısında belge niteliğini kazanması...
* Sadece rutin bir test olması beklenen ikili testin bize ikiz bebek müjdesi vermesi ve hamileliğin yarattığı ilginç tepkilere ikinci örnek, dudaklarımdan dökülen ilk cümle: "Herkes tüp bebek sanacak!"
* Herkesi hayrete düşürecek şekilde büyüyen karnım, heyecanla aylık gelişmelerin internetten ve kitaplardan takip edilmesi,
* "Hesaplasan, ayarlasan bu kadar olmaz!" dedirten sevgili arkadaşlarımızın yakın zamanlı hamilelik haberleri :) anne-babalar arkadaş , kızları arkadaş :)
* Önceden sezilemeyen sezaryen çilesi; ölüyorum sandım!
* Ziyaretler, tebrikler, herkese teşekkürler...
* İki kişiden, birden bire dört kişilik bir aileye dönüşmemiz..
* İlk gülücükler, ilk agular, ilk anlamlı bakışlar, Yağmur'dan ilk inciler:" hede, hede, hedeeeee" :) inşallah videosunu yüklemeyi başarabileceğim; size de izleteceğim...
* İkiz bebek, ama iki farklı bebek... deyim yerindeyse şakır şakır gelen sütümü sona erdirecek kadar ağır bir yorgunluk ama bu kadar kolay tarif edemeyeciğm bir mutluluk.
Darısı tüm isteyenlerin başına...
İyi gidiyorsun ikizlerin annesi:) Düşürme sakın temponu:)
YanıtlaSil